Ga naar de inhoud

Fotowedstrijd Groene Stevenshof

Hieronder vind je achtereenvolgens: De drie winnende foto’s, Alle ingezonden foto’s, Toelichtingen op de foto’s en het juryrapport.

Klik op een kleine foto hieronder om de originele afbeelding te bekijken.

De drie winnende foto's

1e prijs Arne en Jitske Wossink
2e prijs Loes Edzes
3e prijs Aad de Vette en Louise Pont

Hieronder staan alle inzendingen. Klik op een kleine foto hieronder om de originele afbeelding te bekijken.

Toelichting bij de foto’s

Bij Sandra Kok (1)

Vandaag is rood

Regelmatig wandel ik een rondje langs de Stevenshofpolder via de diverse fietspaden door de Stevenshof. De 1e foto “vandaag is rood” heb ik gemaakt toen ik langs iemands voortuin liep aan het Jeltje de Bosch-Kemperpad. De kleur trok mijn aandacht. Deze klaprozen stonden zo te stralen in de volle zon. Ik moest er gewoon even stilstaan en deze prachtige bloem vastleggen.

Bij Sandra Kok (2)

Het doorkijkje

De 2e foto noem ik “het doorkijkje” . Ik sta vaak even stil op het bruggetje op het Catharine van Tussenbroekpad net voordat je tegen de polder aanloopt. Het is een mooi doorkijkje naar de Stevenshofpolder. Ik heb er fotoos van in alle jaargetijden want het is altijd een mooi plaatje.

Bij Oscar Bik

Reden is mooi balans van groen en verhard.

(Ingezonden onder titel ‘Mooiste tuin’)

Bij Wim Goddijn (1) en (2)

Ons bescheiden tuintje aan de Belle van Zuylenstraat.

Bij Jan Poels

Een “groene” foto van een berenklauw gefotografeerd in onze wijk De Stevenshof.

Bij E. Stapersma (1), (2) en (3)

We hebben borders op kleur.

Bijna alle planten zijn vast en slakbestendig. 

Een border met donker blad en witte bloemen. 

En een border met roze/ paars en blauw. 

De blauwe flox is geloof ik foetsie. 

Een oranje/ rode/ gele border.

Bij Aad en Louise de Vette

Een foto die laat zien hoe lekker groen het rondom ons huis is. Allemaal opgelichte stoeptegels. Volgens de architect hadden we in deze “vlek” geen voortuinen, want dat zou maar rommel geven. Maar daar hebben we ons vanaf het begin niks van aangetrokken. Gelukkig vinden we de gemeente aan onze zijde. 

De kleuren van ons schilderwerk zijn geïnspireerd door de bloemblaadjes en de meeldraden van de toortsen (Verbascum) die zich al jaren tussen de stoeptegels door wringen. Ooit gezaaid van wilde zaadjes komen ze ieder jaar spontaan weer terug en trekken honderden bijen en hommels aan.

Bij Karsten Glasbergen (1)

‘Licht aan in het donker’

Deze foto heb ik vrijdag 9 juli even voor 12uur nachts genomen. Bij thuiskomst van een late dienst als wegenwacht parkeerde ik mijn motor in onze voortuin en scheen de koplamp op de bloemen die daar staan. Dit vond ik een gaaf gezicht en met als resultaat de onderstaande foto.

Bij Karsten Glasbergen (2)

De foto is gemaakt op 15 juni in de bloementuin naast de waterspeelplaats en het park. Het lieveheersbeestje die door onze dochter Joy (bijna 2) ontdekt komt mooi uit op de witte bloem.

Bij Loes Edzes (1), (2) en (3)

Tuinieren met de buren: een gezamenlijke border

Onze tuin en die van de buren  worden gescheiden door een grensborder.  Die grensborder hebben we al 30 jaar en al eerder besloten we dat die een opfrisbeurt nodig had. De border was zonder overleg ontstaan en nooit van een begrenzing tussen de tuinen voorzien. Waar de grens was wisten we wel: het muurtje dat het terras scheidt.

Bij de viering van ons nabuurschap brachten we een bezoek aan het Singer Museum  in Laren. Daar ligt  een prachtige tuin aangelegd door Piet Oudolf. 

Dit gaf inspiratie: we besloten samen aan de slag te gaan om een border naar beider smaak aan te leggen. Daarnaast kochten we het boek Planten Combineren van  Modeste Herwig en Jeanne van Rijs.

Eerst hebben we de oude beplanting weg laten halen,  bespraken we de kleurstelling en de hoogte van de beplanting.  We kozen beiden  welke planten we mooi vonden en wat een van ons niet mooi vond werd niet gebruikt. De planten moesten voldoen aan de omstandigheden: volle  zon, droge grond, de hele jaar bloei in de border dus afwisselend bloeien. Na een moeilijke selectie maakten we een plattegrond van de border waarop we de plaats van de planten aangaven. Het plantplan was geboren.

We begonnen in januari het hele project en eind maart werd de tuin ingeplant. Voor de zekerheid hebben we 1 grenspaaltje gezet dat verstopt zit onder de planten.

Nu genieten wij  aan beide zijden van een kleurrijke border.

Bij Arne Wossink

Zomaar een voortuin in de Stevenshof 

Waar gezien? Petronella Moenspad.

Wat gezien? Een overdadige tuin waar het Drentse schapenhekje de bloemenpracht nog maar net in bedwang houdt.

Waarom gezien? Omdat een mooie voortuin niet alleen een lust voor de eigenaar is, maar voor iedereen die er langs komt. Dus hup, die tegel eruit, die plant erin, en op naar een groene Stevenshof!

Bij W. Hocks (1) en (2)

Onze tuin lijkt wel een oase tussen twee “versteende” tuinen van onze buren, maar wij genieten er volop van, als we op onze bank zitten op het kleine terras voor het raam. Je vindt er onder andere een grote kronkelwilg (was oorspronkelijk een paastak), verder een appelboom, kornoelje, magnolia, hazelaar en een vlinderstruik. Daartussenin groeit er nog van alles, zoals een rozenstruik, een varen, pioenen, duizendknoop en een bloeiende hortensia. Verder wat “klein spul”: een bodembedekker bij het Boeddhabeeld ( nu uitgebloeid), bosandoorn, kattestaart, ijslandse papaver, e.a. Het geheel geeft wat onderhoud en dat is ook een leuke bezigheid.

Bij Brigitte Bergman (1)

Diep in mijn hart

Deze foto heb ik op 22 juni gemaakt in de buurttuin bij de Magda de Haasstraat. Regelmatig breng ik een bezoek aan deze tuin en geniet van alles wat er groeit en bloeit. En natuurlijk neem ik dan ook mijn camera mee om al dit moois vast te leggen. Dit keer werd ik verrast door een grote hoeveelheid uitbundig bloeiende klaprozen. Deze waren al op grote afstand te zien. Maar toen ik dichterbij kwam, ontdekte ik tussen al de rode ook witte, roze en wit/roze exemplaren. Mijn oog viel op de roze/witte klaproos en ik keek in het hart van de bloem om te zien of er ook insecten in zaten. Dat was niet het geval, maar ik zag wel hoe mooi dit hart was met de prachtige kleuren, vormen en lijnen. Dat was wel een foto waard!

Bij Brigitte Bergman (2)

Zomerbloeiers

Deze foto heb ik op 11 juli gemaakt. Het was een mooie zomeravond en ik besloot om nog even naar de buurttuin aan Magda de Haasstraat te gaan. Ik hoopte wat vlinders te vinden in het veldje naast de tuin. Die heb ik helaas niet gevonden, maar ik genoot wel van het avondlicht dat op de bloemen en planten viel. In de moestuin naast de tuin kwam het vrolijke geel en lila van de bloemen mij tegemoet. Ik besloot om nader te onderzoeken waar deze kleuren vandaan kwamen. En zo ontdekte ik het bloemetje met de fraaie naam Bijenbrood, een gewild bloemetje bij Hommels en Honingbijen. Maar ook een heel fraai gevormd bloemetje, zeker als je ze van dichtbij bekijkt.

Bij Nelleke Ketel (1)

Een mammoetboom in de Stevenshof? 

U kijkt op de fijnmazige familie van de mammoetboom, de meta sequoia. Veel voorbijgangers genieten van juist deze dubbele stam hebbende mini boom. Mijn vriendin uit Duitsland heeft onder haar 40 jaar oude boom zaailingen voor me gespaard. Het worden onwijs grote bomen, maar hier in de pot, blijven ze klein en versieren ze mijn tuin. De stekelige boom , daarachter, die etages lijkt te hebben, heeft de mooiste geschiedenis. Het is een conifeer die ik in 2014 uit China, plat passend in een boterhamzak meenam. In China planten ze in een bepaald dorp bij de geboorte voor ieder kind een boom en tegen de tijd dat het opgegroeide kind een eigen huis gaat bouwen, kan het hout van de boom gebruikt worden . Onder zijn stekels is een dwerg lariks te zien. De boom is van een dwergbomen kweker uit Boskoop. Oorspronkelijk een extra bladerrijke knoet hoog in bomen in Oost-Europa en met een buks uit de bomen geschoten Zo ook de lichtgroene, geel stralende Acer. Met daarboven uit tronend de donkere sfeervolle Japanse esdoorn, een gift van verhuizende mede straat bewoners. Mijn vader hield van bomen, een liefde die nu al tot in de 4e generatie reikt. De ijsbloemen met hun fel roze kleur weerspiegelen het plezier. En dan als toetje de stekelloze braam met zijn mondvullende sappige vruchten.

Bij Nelleke Ketel (2)

Kleur in verborgen heerlijkheden 

Onze achtertuin bevat wel 100 individuen van planten die eetbaar zijn van kruiden tot bessenstruiken tot kiwi’s tot kersenbomen. In een pot staat een walnotenboom opgekweekt uit een walnoot uit Frankrijk. 

Er staan wel 10 bessenstruiken in. Een Japanse bes, een rode , een zwarte, een blauwe en een kruis bes. 3 appelbomen, een peer, een pruim, een kers. Het geheel wordt versierd door mooie sierbomen zoals de Japanse esdoorn met zijn prachtige bruin en het zowel in de voorjaar aks in de herfst roodkleurende blad. 

En de goudkleurige Ginkgo Biloba, de Japanse notenboom die met zijn waaiervormige blad de overgang vormt tussen de naaldbomen, waarvan de naalden naast elkaar een blad vormen, en de loofbomen. 

Het prachtige blauw van de potten. Heerlijke geuren van de kruiden maken de kleine binnentuin in de Stevenshof tot ons paradijs.

Bij Anna Linmans (1) en (2)

Groen en groente (1) en Groen, rood en blauw (2)

De Stevenshof is een groene wijk. We komen niets tekort als het gaat om openbaar groen en als je door de wijk wandelt (iets wat ik veel doe nu ik door corona thuis moet werken) zie je ook een grote verscheidenheid aan bloemen en planten in voor- en achtertuinen. Een vitale wijk heeft echter meer nodig dan groen en ruimte. Ook de economische activiteit draagt bij aan de vitaliteit van de wijk. Ik vind het mooi om te zien dat bij de facelift van de Stevensbloem groen en economische activiteit hand in hand gaan.

Bij Rob Uittenboogaard (1) en (2)

Deze 2 foto’s zijn door mij genomen in mijn achtertuin.

 

Juryrapport

Er zijn door 14 mensen foto’s ingestuurd. Daarvan hebben we er 26* mee laten doen aan de wedstrijd. Veel van de deelnemers hebben een mooie toelichting bijgevoegd waarin ze de achtergrond van de foto of foto’s uit de doeken doen.
Er is een enorme diversiteit aan foto’s ingezonden: van mooie tuinen en planten tot prachtige foto’s. Mede daarom is in overleg met de organisatoren bepaald waar de jury de meeste nadruk op zou moeten leggen bij de beoordeling. Omdat het opgezet is als een fotowedstrijd zou de nadruk moeten liggen op de foto en, gezien het thema, de ‘vergroening’ van de Stevenshof en in tweede instantie op het toelichtende verhaal.

De waarnemingen van de jury (zonder uitputtend te zijn):

  • Er zijn werkelijk prachtige foto’s bij die in een natuurtijdschrift niet zouden misstaan;
  • Er zijn humorvolle foto’s bij;
  • Er zijn foto’s bij die vanuit opvallende standpunten zijn genomen;
  • En ….. er zijn een aantal zeer lezenswaardige toelichtingen gemaakt die het zien van de foto bijna overbodig maken.

Uiteindelijk hebben we gekozen de prijzen te verdelen onder drie foto’s waarvan duidelijk is dat ze in de Stevenshof gemaakt zijn. Als je het goede moment van het jaar kiest, kun je zelf gaan kijken of de foto klopt. Ook kunnen de toelichtingen bij alle drie de foto’s medebewoners van de Stevenshof inspireren om meer en waar mogelijk verder te ‘vergroenen’.

1e prijs: Arne Wossink: de foto is (notabene) van een voortuin van iemand anders en een lust voor niet alleen de eigenaar, maar voor iedereen die er langs loopt.

2e prijs: Loes Edzes (foto nr. 3): op deze foto van een gezamenlijke border met buren is te zien waar die ligt. Mooi andersoortig voorbeeld van ‘vergroenen’ (lees de toelichting).

3e prijs: Aad de Vette en Louise Pont: de foto laat zien wat je aan kleur en groen kunt bereiken door een aantal stoeptegels te lichten. Ook deze ‘geveltuin’ is door passanten te bewonderen.

De jury bestond uit Lie Hoogenberk, Vegan Kookcoach & Initiatiefneemster Buurttuin Stevenhof, Marian Kathmann, Natuur en duurzaamheidseducator bij de gemeente Leiden en centrale coördinator van de Vereniging Leidse Schooltuinen en Marijke van der Werf, lid van de werkgroep Kunst en Cultuur van de wijkvereniging in de Stevenshof.

* Welke niet? Op één foto stonden personen en die hadden we uit privacyoverwegingen uitgesloten van deelname en enkele deelnemers hadden meer dan twee foto’s ingestuurd. We hebben het maximum uiteindelijk op drie gezet.

Print Friendly, PDF & Email